Kartografia –(łc. charta ‘papier’ + gr. gráphein ‘pisać’) geogr., poligr. nauka zajmująca się mapami, ich sporządzaniem, drukiem i wykorzystaniem. To nauka o metodach sporządzania, powielania i zastosowaniu map. Definicja Brytyjskiego Towarzystwa Kartograficznego z 1964 podaje, że jest to nie tylko nauka i technologia, ale też sztuka sporządzania map oraz ich badanie jako dokumentów naukowych, a także dzieł sztuki. Początki kartografii sięgają II w. n.e., kiedy to Klaudiusz Ptolemeusz stwierdził, że zadaniem nauk geograficznych jest kartograficzne przedstawienie Ziemi. W 2. poł. XVIII i w XIX w. kartografię traktowano jako dział geodezji i dopiero z początku XX w. wykształciła się jako samodzielna nauka.
Podstawowe funkcje i zadania geodezji i kartografii ja
[Czytaj Więcej]
Gleba to zewnętrzna część litosfery, tworzy się w wyniku długotrwałego procesu glebotwórczego. Składa się z części mineralnych, organicznych oraz niewielkich ilości wody i tlenu. Ogólnie można je podzielić na: strefowe i a-strefowe. Powstała w wyniku wietrzenia skal pod wpływem czynników abiotycznych (klimatycznych), a także dzięki działalności glebotwórczej świata organicznego- mikroorganizmów glebowych, roślin i zwierząt, w pewnych zaś wypadkach także w wyniku gospodarczej działalności człowieka. Czynnikiem, od którego również zależą procesy tworzenia się gleby jest rzeźba terenu, przyczyniająca się do jej spłukiwania lub nanoszenia.
Struktura gleb - jest to stan połączenia niejednorodnych, elementarnych cząstek stałej fazy glebowej. Struktury gleb mineralnych i organicznych znacznie różnią się od siebie.
